Kiedy autor Księgi Objawienia wspomina o odkupionych – zbawionych – świętych mających udział w rzeczywistości Nieba i chwały Boga nazywa ich „rozbijającymi namioty w niebie” (Ap 13,6). To sformułowanie o „rozbijaniu namiotu” zostało też użyte w odniesieniu do przyjścia na ziemię Pana Jezusa Chrystusa – odwiecznego Logosu: „A Słowo pełne łaski i prawdy stało się ciałem oraz zamieszkało wśród nas (dosłownie: rozbiło wśród nas namiot)” (J 1,14).
Nasz udział w niebiańskiej rzeczywistości – przywilej bycia domownikiem Boga – związany jest z tym, że Jezus Chrystus – Syn Boży – przyszedł na ziemię, stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. On „rozbił namiot w ziemskiej rzeczywistości grzechu”, byśmy my – dzięki Jego łasce danej nam przez Jego śmierć i zmartwychwstanie – mogli „rozbić namiot w Niebie”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz