Czytając słowa Jonathana Edwardsa, można sobie zadać pytanie, czy faktycznie Ewangelia wywołuje we mnie falę emocji i jest źródłem najwyższego pożądania i wszechogarniającego pragnienia? Czy jestem w stanie powiedzieć za psalmistą "Kogóż innego mam w niebie, jeśli nie ciebie? I na ziemi w nikim innym nie mam upodobania!"? Czy osoba Zmartwychwstałego Chrystusa wzbudza we mnie zachwyt i jest dla mnie źródłem prawdziwej radości i szczęścia? Czy poznanie Boga i ufna wiara prowadzą mnie do głębokiego i emocjonalnego pragnienia Boga? Wciąż na nowo przypominam sobie słowa Pana Jezusa z Księgi Objawienia: "Mam jednak przeciw tobie to, że porzuciłeś swoją pierwszą miłość." Wokoło jest tyle "bożków", które próbują skraść uczucia i wyprzeć miłość do Boga. Największe przykazanie pozostaje wciąż niezmienne: "Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą."
W Ewangelii Jana jest zapis szczególnej rozmowy Pana Jezusa z Piotrem: Gdy spożyli posiłek, Jezus zapytał Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie bardziej niż oni?". Piotr odparł: „Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham". Wtedy powiedział do niego: „Paś moje baranki". Zapytał go powtórnie: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?". Odrzekł Mu: „Tak, Panie! Ty wiesz, że Cię kocham". Powiedział mu: „Paś moje owce". I zapytał go po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?". Wtedy Piotr się zasmucił, że już trzeci raz go zapytał: „Czy kochasz Mnie?". I odpowiedział Mu: „Panie, Ty wiesz o wszystkim. Ty wiesz, że Cię kocham". Jezus rzekł do niego: „Paś moje owce.
Piotr znalazł w swoim sercu właściwą odpowiedź. Jaka jest moja odpowiedź na tak postawione pytanie przez Jezusa?
Niech nam Bóg dopomoże i rozbudza nasze najgłębsze emocje w pasji i fascynacji wobec Chrystusa.
