„Niebiosa są niebiosami Pana, lecz Ziemię przydzielił synom ludzkim”
Psalm 115, 16



Był sobie sługa Boży, który chciał mieć wspaniały ogród warzywny. Jako że nie był bogaty, zakupił niezbyt ciekawy kawałek ziemi i zaczął pracować. Nie było to łatwe, gdyż zakupiona przez niego ziemia był pełna chwastów, skał i śmieci. Człowiek ten poświęcał każdy poniedziałkowy wieczór na porządkowanie ogródka i po wielu godzinach ciężkiej pracy wszystko było gotowe pod zasiewy. Dwa miesiące później odwiedził go członek jego kościoła. Widząc bogactwo i piękno ogrodu zauważył, "duchowym tonem": "Czyż Bóg nie jest niesamowitym Stwórcą? Spójrz na Jego piękno." Sługa Boży spojrzał na niego i rzekł: "Powinieneś był zobaczyć ten ogródek, kiedy Bóg sam się o niego troszczył".