Czasy w których żyjemy

I będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga zrozpaczonych narodów, gdy zaszumi morze i fale.
Ludzie będą drętwieć ze strachu w oczekiwaniu tego, co przyjdzie na cały świat. Poruszą się bowiem moce niebios.
Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą.
A gdy się to zacznie dziać, spójrzcie w górę i podnieście głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie. [Łukasza 21:25-28]


„Wydarzenia ostatnich lat – terroryzm, tsunami, huragany [trzęsienia ziemi ] – są tylko wstepem do wydarzeń, jakie spotkają nas w Czasach Ostatecznych. Problemem nie jest Bóg. Na Jezusie nie robi wrażenia nasza opinia, na temat tego kim On jest lub kim powinien być. On jest Królem i Sędzią, który nas kocha. Jego głęboka miłość do nas sprawia, że wypowiada wojnę ciemności, grzechowi i bezbożności. Nie może i nie będzie współistnieć ze swoimi wrogami, nie zawrze z nimi pokoju ani nie zignoruje ich w imię łaski. Prowadzi wojnę, a Jego nagrodą, jako zwycięzcy, będą ludzie na ziemi całkowicie Jemu oddani.”
Źródło: David Sliker, Czasy ostateczne w zarysie: przygotuj się na nadchodzącą burzę, Wydawnictwo Rhema, Kielce 2007.

A to wszystko przydarzyło się im [Izraelowi] dla przykładu i zostało napisane dla napomnienia nas, których dosięgnął kres czasów. [1 Koryntian 10:11]

Przede wszystkim to wiedzcie, że w ostatecznych dniach przyjdą szydercy, którzy będą postępować według swoich własnych pożądliwości;
I będą mówili: Co z obietnicą jego przyjścia? Bo odkąd zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak od początku stworzenia. (...)
Ale niech to jedno, umiłowani, nie będzie przed wami zakryte, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień.
Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.
A jak złodziej w nocy przyjdzie dzień Pana, w którym niebiosa z wielkim hukiem przeminą, żywioły rozpalone ogniem stopią się, a ziemia i dzieła, które są na niej, spłoną. [2 Piotra 3:3-10]