Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
piątek, 25 lutego 2011
O modlitwie, pieśniach i prorokowaniu
Przybytek Dawida – namiot, w którym przebywała Arka Przymierza, charakteryzował się szczególnie silnie rozwiniętą służbą modlitwy, uwielbienia i prorokowania:
"Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania. (...) Ustanowił [Dawid] przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego (...) na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach; Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego.(...) [Dawid] pozostawił tam przed Arką Przymierza Pańskiego Asafa i jego braci, (...) Z nimi byli Heman i Jedutun i reszta wybranych, imiennie wyznaczonych, aby dzięki czynić Panu, bo na wieki Jego łaskawość. U Hemana i Jedutuna były przechowywane trąby i cymbały dla grających i instrumenty towarzyszące pieśni Bożej. A synowie Jedutuna byli przy bramie."
[I Kronik 16, 1-6. 37-43].
Wśród tych, którzy sprawowali posługę uwielbienia, szczególna rola przypadła trzem mężom: Asafowi, Hemanowi i Jedutunowi. Biblia pokazuje nam, że ich służba muzyczna niosła prorocze namaszczenie:
"Dawid wraz z dowódcami wojska przydzielił na służbę [Bożą] tych spośród synów Asafa, Hemana i Jedutuna, którzy prorokowali przy dźwięku harf, cytr i cymbałów. A liczba pracowników w tej służbie była: z synów Asafa: Zakkur, Józef, Netaniasz i Asareela, synowie Asafa, zależni od Asafa, który prorokował pod kierunkiem króla..."
[I Kronik 25, 1-6].
Połączenie służby proroczej i modlitwy (uwielbienia) wyraźnie widać w życiu Dawida, jego Psalmy – czyli pieśni były proroczymi przekazami o przyjściu, życiu i służbie Mesjasza:
[Psalm 22:17-19] cierpienie (ukrzyżowanie) Jezusa
[Psalm 41:10] zdrada przez przyjaciela
[Psalm 118:22] odrzucenie przez ludzi
[Psalm 110:1] panowanie Króla-Mesjasza
[Psalm 16:8-10] i [Dzieje Apostolskie 2, 25-28] zmartwychwstanie Mesjasza
"Boże daj, aby cały lud Pański prorokował" [Liczb 11:29]
Oby Pan sprawił, by prorocze pieśni wznosiły się dziś pośród Bożych dzieci. "Świadectwem bowiem Jezusa jest duch proroctwa" [Apokalipsa 19:10]
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz