"Usłyszałem, o Panie, Twoje orędzie, zobaczyłem, o Panie, Twe dzieło. Gdy czas nadejdzie, niech ono odżyje, gdy czas nadejdzie pozwól nam je poznać, w zapale gniewu pomnij na swą litość! Bóg przychodzi z Temanu, Święty z góry Paran. Majestat Jego okrywa niebiosa, a ziemia jest pełna Jego chwały." [Habakuka 3:2-3]
Amy Carmichael, wraz z wieloma osobami modliła się i tęskniła za nowym nawiedzeniem Ducha Świętego (...) Dnia 22 października 1906 roku "Jezus przyszedł do Dohnavur". Pod koniec porannego nabożeństwa Amy poczuła, że nie może dalej mówić, tak mocno została dotknięta Bożą obecnością. Nie dało się nawet modlić. Jedno ze starszych dzieci ze szkoły dla chłopców próbowało się modlić, ale upadło na ziemię, podobnie jak inne dzieci. Płakały one gorąco i błagały o przebaczenie. Ich smutkiem szybko zaraziły się także kobiety. "Było to tak wspaniałe i tak przerażające" - pisała Amy Carmichael. - "Nie potrafię znaleźć lepszych słów, to doświadczenie po prostu mnie przerasta. Wkrótce cały przód kościoła padł na twarz przed Panem płacząc, każdy chłopiec i każda dziewczyna, każdy mężczyzna, każda kobieta, całkowicie nieświadomi istnienia świata dookoła nich. Odgłos przypominał dźwięk mocnych fal morskich albo silnego wiatru, wiejącego w drzewach. Nie dało się odróżnić żadnego pojedynczego głosu. Nigdy nie słyszałam czegoś podobnego wśród Tamilów" [Tamilowie - ludność zamieszkująca południowo-wschodnią część Indii]. Przez dwa tygodnie "życie upływało nam tak jak apostołom, kiedy oddawali się modlitwie i posłudze słowa. Wszystko inne musiało zostać odłożone na bok."
Wiele miesięcy później Amy Carmichael napisała, że prawie wszystkie dzieci przeżyły głębokie nawrócenie "aż do szpiku" i że większość pracowników przeszła absolutne odświeżenie. Ludzie letni powrócili do gorącej wiary. Nawróciło się wiele osób w wiosce, a chrześcijanie "z wielką gorliwością zaczęli żyć nowym życiem." Dodała jeszcze: "Chwalimy za wszystko Pana... Widzieliśmy tak wiele, że jesteśmy jeszcze bardziej głodni, by widzieć ciągle więcej."
Źródło: Wesley Duewel, Ogień przebudzenia, Wydawnictwo Pielgrzym, Choszczno 2003, str 183.
Oby Bóg dał nam tęsknotę za Jego obecnością i włożył w nasze serca nieustające wołanie o Jego nawiedzenie. "Albowiem kraj napełni się znajomością chwały Pana, jaka wody napełniają morze." [Habakuka 2:14]
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz