- „Ja jestem chlebem życia” (J 6,35)
- „Ja jestem światłością świata” (J 8,12)
- „Ja jestem bramą (drzwiami) dla owiec” (J 10,7)
- „Ja jestem dobrym pasterzem” (J 10,8)
- „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem” (J 11,25)
- „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14,6)
- „Ja jestem krzewem winnym” (J 15,1)
Zmartwychwstanie jest ważną nauką Nowego Testamentu. Jednak udział w samym zmartwychwstaniu nie przesądza jeszcze o naszym wiecznym przeznaczeniu. Dlatego Pan Jezus nie mówi o sobie tylko: "Ja jestem zmartwychwstaniem", ale stwierdza: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem".
W świetle słów Pana Jezusa zmartwychwstanie będzie powszechnym doświadczeniem każdego człowieka. Jednak istnieją dwa zmartwychwstania - jedno jest do życia, drugie jest na sąd i potępienie: "Nadchodzi godzina, kiedy wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą Jego (Syna Człowieczego) wołanie i wyjdą z nich. Ci, którzy czynili dobro, zmartwychwstaną do życia, ci natomiast, którzy czynili zło, zmartwychwstaną na sąd" (J 5,28-29).
Ci, którzy należą do Jezusa nie tylko mają obietnicę zmartwychwstania, ale otrzymali obietnicę zmartwychwstania do życia. To jest właśnie istota Dobrej Nowiny: ŻYCIE WIECZNE. Nadzieja, którą pokładamy w Jezusie wykracza poza grób. Nasza nadzieja jest niebiańską nadzieją (Kol 1,5) i tej nadziei trzymamy się niewzruszenie, gdyż wiemy, że wierny jest Ten, który złożył nam obietnicę (Hbr 10,23).
Na kartach Starego Testamentu znajdujemy takie oto Boże oświadczenie: "Spójrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście" (Pwt 30,15). Ci, którzy są w Jezusie wybrali życie. Poza Chrystusem jest tylko śmierć i nieszczęście. Być z Bożej woli w Chrystusie oznacza udział w wiecznym życiu Tego, który jest "pierwszym zmartwychwstałym", "Pierwszym i Ostatnim - i Żywym. Był martwy, lecz teraz żyje na wieki wieków" (Ap 1,5. 17-18).
"Wybierz zatem życie, abyś mógł żyć ty i twoje potomstwo" (Pwt 30,19).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz