W mediach ostatnio sporo o Turcji. Między innymi, głośnym echem odbiła
się sprawa zestrzelenia przez Turcję rosyjskiego bombowca SU-24. Miało
to miejsce na pograniczu syryjsko-tureckim. Niedaleko od tego miejsca
leży tureckie miasto Antakya, znane niegdyś jako Antiochia nad
Orontesem. Antiochia była trzecim co do wielkości miastem Imperium
Rzymskiego (po Rzymie i Aleksandrii), w I wieku po Chrystusie, liczyła
ok. 750 tys. mieszkańców (w tym ok. 25 tys. Żydów). Dla chrześcijan
jest oczywistym (wynika to z lektury Dziejów Apostolskich), jak ważną
rolę odegrało to miasto dla ekspansji dobrej nowiny o Chrystusie "aż po
krańce ziemi". W Antiochii po raz pierwszy nazwano uczniów
chrześcijanami. Kościół w Antiochii stanowił zaplecze misyjne kolejnych
wypraw apostoła Pawła i jego współpracowników. Kościół w Antiochii był
też wsparciem materialnym dla potrzebujących chrześcijan w Judei, kiedy
za czasów panowania cesarza Klaudiusza (41-54 rok n.e.) seria plag
dotknęła rolnictwo i zapanował głód. Wiele dobrych rzeczy rodziło się w
Antiochii.
Słuchając wieści telewizyjnych, warto pamiętać jaka jest
historia Antiochii i wielu innych, podobnych jej miast w Turcji.
Zdecydowana większość miast, gdzie powstawały pierwsze nowotestamentowe
wspólnoty chrześcijańskie, znajdowała się w granicach dzisiejszej
Turcji. Wymieniać można by wiele: Efez, Kolosy, Derbe, Listra, Ikonium,
Antiochia Pizydyjska, Berea, Filadelfia...
Może przez współczesne
zdarzenia, Bóg upomina (zachęca) nas do modlitwy o Turcję, kraj w którym
dziś 99,8% ludności to muzułmanie, a w przeszłości był to teren
intensywnego wzrostu kościoła?
"Słowo Pańskie rozchodziło się po całej
krainie" (Dz 13, 49), "Pan dawał świadectwo słowu swojej łaski,
sprawiając, że przez ręce Pawła i Barnaby dokonywały się cuda i znaki"
(Dz 15, 3), "Kiedy głosili ewangelię w Derbe, pozyskali wielu uczniów"
(Dz 14, 21), "Kościoły utwierdzały się w wierze i każdego dnia wzrastały
liczebnie" (Dz 16, 5).
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz