Lista zarzutów, jakie oskarżyciele formułowali wobec Pawła z Tarsu, kończy się stwierdzeniem przybyłych do Cezarei Żydów: „Takie są fakty”. Oskarżycielska mowa zaczęła się od pogardliwego i nienawistnego stwierdzenia o apostole, który – przez swoich oponentów – został „uznany za zarazę”. Jak to możliwe, że podjęta przez Pawła działalność – w której centrum było głoszenie Ewangelii o Chrystusie – zyskała tak nieprzejednanych przeciwników? Czym Paweł naraził się Żydowskim braciom, że – przed obliczem rzymskiego namiestnika Feliksa – formułowali oskarżenia, przedstawiając Pawła w jak najgorszym świetle? W oskarżycielskich słowach trudno wyczytać racjonalne i trzymające się realiów argumenty. A jednak oskarżenia zostały spuentowane słowami: „Takie są fakty”. No tak… Opis procesu Pawła – nie po raz pierwszy i nie ostatni w historii – uczy, że nienawiść ludzka zaślepia.
Nienawiść jest tragiczną chorobą, niezależnie od tego czym jest motywowana i w jakie opakowanie ubrana. A czasami ubrana jest w opakowanie, które zwie się religia. Autor jednego z pism, które znalazły się w kanonie Nowego Testamentu, napisał: „Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą…”. Morderstwo nie zaczyna się od noża czy pistoletu w dłoni, ale od nienawistnych myśli, które człowiek pielęgnuje w sercu i wypowiada ustami, zaklinając się czasami, że „takie są fakty”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz