SKARB EWANGELII

Bunt, nieposłuszeństwo i grzech człowieka wobec Stwórcy pozostaje najpoważniejszym problemem naszych czasów. Droga buntu i niezależności od Boga, po której kroczymy – jako jednostki i całe społeczeństwa – prowadzi nieuchronnie do katastrofy. A dostrzeżenie tego faktu może stanowić punkt zwrotny w życiu. Punktem startowym w chrześcijańskim pielgrzymowaniu jest dostrzeżenie, że posiadamy buntownicze wobec Boga serca i, jak określił to Greg Gilbert, „zwiędłe i uległe wyjałowieniu dusze – całkowicie pozbawione duchowego życia, którym Bóg obdarzył nas na początku, gdy wszystko było dobre”. Zrozumienie natury i głębi grzechu oraz jego destrukcyjnej siły w naszym życiu jest niezbędnie potrzebne dla zrozumienia Bożego dzieła zbawienia ukazanego w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Dobra nowina zaczyna się od fatalnej dla człowieka wiadomości: „wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej”. Wszyscy, to znaczy ja też. JA GRZESZNIK to nie brzmi dumnie, ale to właśnie „pokornym Bóg daje łaskę”. Ta łaska, która skutecznie wyprowadza z niewoli grzechu, zaczyna działać, gdy dostrzegamy nędzę WŁASNEJ duszy i brzydotę WŁASNEGO serca skrywającego „złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, złośliwość, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pychę, głupotę i wszelkie to zło”. Pan Bóg nie zbagatelizował i nie lekceważy grzechu. Dziełem Jezusa jest „zbawić grzesznika”. Bóg przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa zainaugurował Królestwo Boże i chce wprowadzić do niego grzeszników: „On wyrwał nas władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów”. Niezwykłość Ewangelii łaski zachwyca! Z niewoli grzechu do wolności, z przekleństwa do błogosławieństwa, z ciemności do światła, ze śmierci do życia, z buntu do posłuszeństwa Bogu – oto piękno Dobrej Nowiny o ratunku w Chrystusie.