- nasze grzechy zostały nam przebaczone
- nasze choroby zostały uleczone
- nasze odrzucenie zostało zastąpione akceptacją
Apostoł Paweł napisał:
"Z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. I wskutek tego już nie ja żyję; to Chrystus żyje we mnie. Żyję [co prawda] jeszcze moim doczesnym życiem, lecz jest to życie wiarą w Syna Bożego, który mnie ukochał i wydał siebie samego dla mnie." [Ga 2:19-20]
"Albowiem miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł [Chrystus] po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał." [2Kor 5:14-15]
Dzięki dziełu Krzyża możemy być uwolnieni od samych siebie, od życia skoncentrowanego na sobie [nawet na naszych bardzo "uświęconych" potrzebach]. Możemy żyć życiem Chrystusa, demonstrować Jego chwałę i Jego moc. Mówiąc językiem Biblii możemy iść w "Jego ślady" [1 Ptr 2:21].
Utożsamiając się z Chrystusem w Jego śmierci, kończy się nasza historia i zaczyna się Jego historia w nas. Zjednoczeni z Chrystusem w Jego śmierci, przez wiarę, zostajemy uwolnieni do życia, które On przejawiał chodząc po ziemi. Jakiego rodzaju życie mamy przejawiać? Odpowiedź znajdujemy na kartach Biblii. Można podać siedem charakterystycznych cech życia Pana Jezusa, z czasów Jego pobytu na ziemi.
- Życie w całkowitym posłuszeństwie wobec Boga Ojca [zob. J 12:49-50]
- Życie oddane służbie innym [Mt 20:28]
- Życie w obecności i mocy Ducha Świętego [Łk 4:1, Łk 4:14]
- Życie pełne przejawów mocy Bożej [Łk 7:21]
- Życie skoncentrowane wokół modlitwy [Łk 9:18, Łk 9:28, Łk 11:1]
- Życie przepełnione miłością do Bożego Słowa [Łk 4:4]
- Życie pełne pasji dla zgubionych [Łk 15:1]