"A oto, mocował się z Jakubem pewien mąż aż do wzejścia zorzy; który widząc, że go nie mógł przemóc, uderzył Jakuba w staw biodrowy i zwichnął staw biodrowy Jakuba, gdy się z nim mocował. I rzekł: Puść mię, bo już wschodzi zorza. Ale Jakub odpowiedział: Nie puszczę cię, aż mi będziesz błogosławił. Wtedy mu rzekł: Jakie jest imię twoje? I odpowiedział: Jakub. Wtedy rzekł: Nie będzie nazywane więcej imię twoje Jakub, ale Izrael, bo sobie mężnie poczynałeś z Bogiem, i z ludźmi i przemogłeś. I spytał Jakub mówiąc: Oznajmij mi proszę imię twoje; a on odpowiedział: Czemu się pytasz o imię moje? I tam mu błogosławił. Wtedy nazwał Jakub imię miejsca tego Peniel, mówiąc: widział Boga twarzą w twarz, a jednak ocalało moje życie. I wzeszło nad nim słońce, kiedy minął miejsce Peniel, a Jakub utykał na biodro swoje."
Rodzaju 32:24-31
Każdy z nas ma „staw biodrowy” – obszar naszej naturalnej siły. Bóg uderza w naszą naturalną siłę – w to, co stanowi dla nas naturalne wsparcie i źródło pomocy. Jeżeli są to pieniądze – Bóg uderzy w pieniądze, jeśli jest to wykształcenie – Bóg uderzy w wykształcenie, jeśli inni ludzie – Bóg w to uderzy. Bóg chce zostawić nas w miejscu polegania tylko na Nim.
Uleganie Bogu jest gotowością złożenia swoich sposobów, swoich możliwości, swoich sił, aby Bóg mógł manifestować Swoje możliwości, swoje siły i swoje sposoby przez nas.
Jakub po spotkaniu z Bogiem w Peniel pozostał chromy – był ułomny w oczach ludzi, lecz pozostawał Księciem w oczach Boga.
Bóg doprowadza nas do miejsca bezradności, aby nasza siła nie pochodziła z nas samych lecz aby wypływała z Niego.
"Przypatrzcie się bowiem, bracia, waszemu powołaniu, że niewielu jest mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych.
Ale Bóg wybrał to, co głupie u świata, aby zawstydzić mądrych, wybrał to, co słabe u świata, aby zawstydzić mocnych.
I to, co nieszlachetne u świata i wzgardzone, wybrał Bóg, a nawet to, co nie jest, aby to, co jest, obrócić wniwecz;
Aby nie chlubiło się przed nim żadne ciało.
Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;
Aby, jak to jest napisane: Ten, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu."
1 Koryntian 1:26-31
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz