HIRAM I SYBIL BINGHAM

Małżeństwo HIRAM I SYBIL BINGHAM, oprócz łączącej ich miłości ku sobie nawzajem, połączyła pasja do misji i ewangelizacji. Na fali tej pasji – w październiku 1819 roku – wypłynęli statkiem na Hawaje, stając się częścią pionierskiej grupy protestanckich misjonarzy, którzy mieli pragnienie niesienia Dobrej nowiny o ratunku w Chrystusie na tych odległych pacyficznych wyspach (wówczas nazywanych Wyspami Sandwich). 

Poznali się w mieście Goshen, w hrabstwie Lichfield, w stanie Connecticut. Zbliżyła ich pasja do głoszenia Ewangelii. Pobrali się dwa tygodnie od dnia, w którym się poznali. Osiem dni po ślubie byli na statku płynącym na Hawaje. Na tych pacyficznych wyspach spędzili 21 lat. Pracowali nad rozwojem kultury i budowaniem relacji z rdzennymi Hawajczykami, zakładali szkoły misyjne, organizowali pomoc medyczną i pomagali stworzyć pisemny język hawajski. Hiram przetłumaczył na miejscowy język popularne amerykańskie hymny, teksty szkolne i książki biblijne. Sybil intensywnie służyła Hawajczykom, prowadząc spotkania modlitewne, które regularnie przyciągały setki miejscowych kobiet. Pracowała też jako nauczycielka i położna. W 1841 roku małżeństwo wróciło do Nowej Anglii, ze względu na zły stan zdrowia Sybil, i nigdy już nie powrócili na Hawaje. 

Mieli siedmioro dzieci – wszystkie urodziły się na Hawajach. Ich wnuk – Hiram Bingham III zasłynął jako odkrywca Machu Picchu – najlepiej zachowanego miasta Inków w peruwiańskich Andach.