MODLITWA

W liście napisanym do Filemona Paweł z Tarsu składa dziękczynienie Bogu. Powodem tejże wdzięczności są, obecne w życiu adresata listu, „miłość i wiara względem Pana Jezusa i wobec wszystkich świętych”. Tym, co ma moc kształtować WŁAŚCIWE RELACJE we wspólnocie Kościoła jest wdzięczność składana Bogu za Jego dzieło w życiu braci i sióstr w Chrystusie. Sądzę, że u wielu osób z naszego najbliższego – kościelnego otoczenia – można dostrzec owoce podobne tym, które Paweł zaobserwował u Filemona. Wśród tych owoców pierwszeństwo przynależy miłości i wierze oraz nadziei, która sięga poza życie „tu i teraz”. Świadomość obecności, w życiu braci i sióstr w Chrystusie, owoców wynikających z relacji z Bogiem powinna być powodem radosnej wdzięczności wyrażanej Stwórcy. Sądzę, że atmosfera kształtowana wdzięcznością za innych jest czymś pożądanym w relacjach, jakie budujemy ze sobą nawzajem. Zamiast „narzekać jedni na drugich”, przed czym dwukrotnie ostrzega w swoim liście Jakub (zob. Jk 4,11; 5,9), warto wejść na drogę wdzięczności. We wspomnianym liście do Filemona Paweł nie kończy jedynie na radosnym dziękczynieniu za życie adresata, ale zanosi też modlitwę, by jego wiara „owocowała wszelkim poznaniem każdego rodzaju dobra, które dane jest w Chrystusie”. To kolejny krok w budowaniu więzi. Modlitwa jedni o drugich. Zaangażowanie we wstawiennictwo i oczekiwanie na Boże działanie w życiu bliskich nam osób. Modlitwa do Boga? Czy to działa? Na końcu swojego listu Paweł odniósł się do modlitwy jaką Filemon i jego domownicy zanosili do Boga za uwięzionego apostoła i dał wyraz nadziei, że zostanie uwolniony z kajdan („liczę bowiem na to, że dzięki waszym modlitwom zostanę niedługo wam przywrócony”). Modlitwa to nie tylko pobożne życzenie, ale sposób w jaki możemy kształtować realia naszej codzienności, wszak „wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego”. Modlitwa nie tylko pomaga przetrwać trudne życiowe momenty, ale pozwala oglądać Boże interwencje pośród różnorodnych okoliczności życia. Taką zachętę do modlitwy, w której jest miejsce na wdzięczność okazywaną Bogu za życie innych ludzi, prośbę o Jego błogosławieństwo dla innych oraz oczekiwanie na Boże cuda, wyczytuję z Listu do Filemona.