Częstym określeniem, które pojawia się na karatach Nowego Testamentu, odnoszącym się do Bożych pracowników, jest "SŁUGA". Określeniem tym przedstawiają się nowotestamentowi autorzy listów: Paweł (Rz 1,1; Tyt 1,1), Piotr (2Ptr 1,1), Juda (Jd 1,1) czy Jakub (Jk 1,1). Określenie sługa, pojawia się kontekście współpracowników Pawła - Tychika (Ef 6,21) i Eparfasa (Kol 4,12).
Sługa, z j. greckiego "doulos" to:
- niewolnik
- ktoś oddany komuś drugiemu bez względu na własne interesy
- pomocnik
- ten, kto z własnej woli poddaje się innemu
Żyjemy w kulturze, która akcentuje wolność, niezależność i indywidualizm. Biblia i jej przesłanie akcentuje zależność od Boga i zależność od innych, wspólnotowość życia i służbę - tak Bogu, jak i "jedni drugim" oraz poszanowanie autorytetów - poddanie.
Postawa sługi (bycie sługą) odnosi się przede wszystkim do naszej relacji wobec Boga. Paweł w liście do Galacjan pisze o sobie, jako "słudze Chrystusa" (Ga 1,10). Jednak w tym samym liście używa określenia "służyć jedni drugim" (Ga 5,13), co oznacza, że taką postawę sługi mamy przejawiać wobec sienie nawzajem w ramach chrześcijańskiej wspólnoty.
Bóg wzywa nas, abyśmy odkryli prawdziwą wielkość i siłę poprzez usługiwanie innym. Bycie sługą dla innych jest Bożym sposobem na życie. Postawy sługi uczył Pan Jezus, dając za wzór samego siebie (J 13,3-5.13-15). Chrystus zwracał uwagę uczniom, by przejawiali inną postawę niż ta, która jest obecna wśród władców tego świata (zob. Mt 20,25-28).
Jak mamy służyć "jedni drugim"? Odpowiedzi na to pytanie udziela Piotr apostoł: "Tak, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa" (1Ptr 4,10-11).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz