C. A. Coates (1862-1945)
"Mając serca naprawdę szczere wobec Boga, możemy być pewni, że On poprowadzi nas w poznaniu Siebie samego tak szybko, jak szybko możemy podążać. On wie, jak wiele możemy przyjąć i nie zawiedzie w podawaniu nam takiego pokarmu, który dokładanie odpowiada potrzebie chwili. Być może czasem stracimy cierpliwość nad sobą widząc powolny nasz postęp, ale wtedy uczymy się ufać Panu, ufać, że On wie jak pokierować naszą duchową edukacją. Jeśli oczy zwracamy ku Niemu, jeśli w prostocie serca podążamy za Nim, odkryjemy wkrótce, że poprowadzi nas On właściwą drogą, że wiedzie nas przez te wszystkie doświadczenia i próby, które potrzebne są, by nauczyć nas właściwego uznania dla Niego samego i dla wszystkich błogosławionych darów, które spływają na nas w Nim. Musimy ufać Jego miłości we wszystkim i uczyć się coraz bardziej nie ufać samemu sobie"
C.A. Coates
Czasami frustruje mnie powolny proces mojego wzrostu w poznaniu Chrystusa. Często jestem zawiedziony moim małym poznaniem i zrozumieniem duchowych prawd. Pan Bóg jednak czuwa nad naszym wzrostem. On jako mądry Ojciec protrafi pokierować naszym rozwojem we własciwy sposób. Moje serce ufaj Panu!
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz