W księdze Pieśń nad Pieśniami czytamy słowa, które odnoszą się do Oblubienicy (Kościół) i Oblubieńca (Jezus). Mowa jest w nich o żarliwym szukaniu i niegasnącej tęsknocie. Pragnienie bliskości ma zrodzić się w sercu Oblubienicy. Oblubieniec czeka. Przebudzenie wymaga pragnienia w sercu samej Oblubienicy "dopóki nie zechce sama".
Na łożu mym nocą szukałam umiłowanego mej duszy, szukałam go, lecz nie znalazłam. "Wstanę, po mieście chodzić będę, wśród ulic i placów, szukać będę ukochanego mej duszy". Szukałam go, lecz nie znalazłam. Spotkali mnie strażnicy, którzy obchodzą miasto. "Czyście widzieli miłego duszy mej?" Zaledwie ich minęłam, znalazłam umiłowanego mej duszy, pochwyciłam go i nie puszczę, aż go wprowadzę do domu mej matki, do komnaty mej rodzicielki. Zaklinam was, córki jerozolimskie, na gazele i na łanie pól: nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej, póki nie zechce sama.
Pieśń nad Pieśniami 3:1-5
Dla wszystkich, którzy oczekują na Bożą obecność jest słowo zachęty:
Nie pogardzaj dniem małych początków
Każda rzeka, nawet najpotężniejsza zaczyna się od małego strumyka
Jest powołanie i przeznaczenie dla Kościoła
Jest więcej do wzięcia i więcej do zrozumienia
Ja nasycam serca spragnione i tęskniące
Ja przychodzę do tych, którzy pragną i oczekują
Pełne naczynia są odstawiane i pozostawione [zob. 2 Królewska 4:1-7], to co puste Ja napełniam i wyposażam
Bądź głodny
Bądź spragniony
Tęsknij i wołaj
Nie daj się zadowolić tym co małe, ale biegnij po pełnię
Bo we Mnie jest moc i autorytet, którego potrzebujesz by wypełnić Moją wolę Kościele czasów końca
Wołaj do Mnie a odpowiem ci
Szukaj Mnie
Dąż do bliskości ze Mną
Strzeż Mojego przymierza i Moich napomnień
Bo Ja wybrałem Mój Kościół na miejsce, gdzie spoczywa Moja obecność, na Moje mieszkanie
Hojnie pobłogosławię twoje zasoby
Ubogich nasycę chlebem
A święci będą się radować [zob. Psalm 132:13- ]
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz