Psalm 119 wyraża tęsknotę za Bogiem i umiłowanie Jego Słowa. Warto zwrócić uwagę na pojawiające się w nim stwierdzenia: "całym sercem..." [w. 2], "z całego serca szukam Ciebie..." [w. 10], "Dusza moja omdlewa z tęsknoty..." [w. 20], "Lgnę do Twoich napomnień..." [w. 31], "Pożądam Twoich postanowień..." [w. 40], "Szukam Twoich postanowień..." [w. 45], "Śpieszę bez ociągania, by przestrzegać Twoich przykazań..." [w. 60], "całym sercem strzegę Twoich postanowień..." [w. 69], "znajduję rozkosz w Twoim prawie..." [w. 70], "Drży moje ciało z bojaźni przed Tobą..." [w. 120], Z całego serca wołam..." [w. 145].
Niech Pan wzbudza w nas gorliwość w szukaniu Jego i pragnienie poznawania Jego woli. Wszak w tym jest życie, by miłować Pana Boga, słuchać Jego głosu i lgnąć do Niego [zob. Pwt 30:20].
Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem, to co stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Jezusa Chrystusa i dał nam służbę pojednania. Bóg bowiem w Chrystusie, jednając świat z samym sobą, nie poczytując ludziom ich grzechów, i nam powierzył to słowo pojednania. Tak więc w miejsce Chrystusa sprawujemy poselstwo (...) W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz