Wszakże jeszcze teraz
mówi Pan: Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, w poście, płaczu i
narzekaniu!. Rozdzierajcie swoje serca, a nie swoje szaty, i nawróćcie
się do Pana, swojego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nierychły
do gniewu i pełen litości, i żal mu karania! Kto wie, może pożałuje i
zlituje się, i pozostawi błogosławieństwo, abyście mogli składać ofiarę z
pokarmów i płynów Panu, waszemu Bogu. Zatrąbcie na rogu na Syjonie,
ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie! Zgromadźcie lud,
poświęćcie zebranie, zbierzcie starszych, zgromadźcie dzieci i
niemowlęta! Niech oblubieniec wyjdzie ze swej komory, a oblubienica ze
swej komnaty!. Niech kapłani, słudzy Pana, zapłaczą miedzy przedsionkiem
a ołtarzem i mówią: Zmiłuj się nad swoim ludem, Panie, i nie wystawiaj
na hańbę swojego dziedzictwa, aby poganie szydzili z niego! Dlaczego
maja mówić wśród pogańskich ludów: Gdzie jest ich Bóg?
(Joel 2,12-17)
Więcej informacji pod linkiem: http://www.polska24.info.pl/post/index.html
